2013 yılından beri düzenlenen Bademlik Tasarım Festivali'ne fakültesanat ekibi olarak 'Humanji' adlı atölyemiz ile katılıyoruz. Her yıl farklı bir tema ile düzenlenen BTF'de* bu yıl atölye ve katılımcılar, 'Düzen dağıldığında tasarım ne yapar?' sorusuna yanıt aramaya çalışacak. Bizde etkinlik öncesi ilk atölye heyecanımızı sizinle paylaşmak istedik. Ayrıca atölyenin temasını ve kurgusunu detaylı bir şekilde aşağıda hazırladığımız yazı üzerinden ulaşabilirsiniz. Eskişehir'de görüşmek üzere..
*6-7-8 Mayıs tarihlerinde düzenlenecek etkinliğin atölyelerini ve başvuru sürecini sosyal medya hesapları üzerinden takip edebilirsiniz.Etkinlik hakkında daha fazla bilgi için.
Humanji | 6-7-8 Mayıs 2016 | Eskişehir | Fakültesanat
Tema:
Atölye Kurgusu ve Programı;
Kontenjan: 10 Kişi
Yaşam alanını zorunlu olarak bırakmış, kendi habitatından göç etmiş biri sığındığı kent ile ilk nerede ve nasıl bir şekilde iletişim kurmaya başlar? İlk adım attığı yer neresidir? Otogar mı? Yoksa karakol mu? Yoksa ilk olarak bir göçmen merkezine mi gider? Ailesini kaybetmiş bir çocuk yaşamak için nasıl bir yol izler?
Aniden yabancı bir düzen içerisine düşen bir bireyin yaşayacağı ilk duygu; “şok” olacaktır. Bu yeni koşullar karşısında yabancılık çekecek; korkarak, meraklı bir biçimde çevresini incelemeye başlayacaktır. Hayatını normalleştirmesi, yaşadığı travmanın etkisini azaltabilmesi için, içine düştüğü yeni düzene adapte olmak zorunda kalacak; yani asimile olmaya zorlanacak. Bu durumda ise ikinci etki olan “direnç” başlayacak. Oraya ait, ondan önce oluşmuş değerler ile göç eden birey birbirine karşı direnç gösterecek. Birisi; onu kabullenme anlamında, diğeri ise bu yeni şartlar içerisinde kendine ait olanları koruma anlamında.
Bu sorulara yanıt vermenin ötesinde, böylesine stresli bir deneyimi, zorunluluk hissettirmeden bir simülasyon içerisine yerleştirebilir miyiz? Tüm bu deneyimi ölçeği düşürülmüş bir kutu oyununa çevirip, isteyen herkesin oluşturacağımız oyunu oynarken başka hayatları deneyimlemesini mümkün kılabilir miyiz?
“Dont forget to play!” Alvar Aalto